Tło historyczne powstania
Poradni Wychowawczo – Zawodowej w Poddębicach
(obecnie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej)

Do momentu powołania w dniu 15 kwietnia 1974 roku, Powiatowej Poradni Wychowawczo- Zawodowej w Poddębicach, organizowanie opieki nad dziećmi i młodzieżą w powiecie istotnie odbiegało od aktualnie funkcjonującego zakresu form pracy na tym odcinku. Brak tej instytucji oświatowej ograniczał w sposób istotny możliwość prowadzenia prawidłowych działań w tym względzie, przez ówczesny Wydział Oświaty, Wychowania i Kultury Urzędu Powiatowego w Poddębicach. Do zadań tegoż Wydziału miedzy innymi należało planowanie, organizowanie i koordynowanie opieki nad dzieckiem w szerokim tego pojęcia zakresie.
Rozwiązywanie w/w zagadnień należało do działu Wychowania, którym kierowała Z-ca Inspektora Szkolnego ds. Wychowania – Maria Malewicz.
Na terenie powiatu brak było placówek, które by wspomagały zaspokajanie potrzeb opiekuńczo-wychowawczych i rewalidacyjnych.
Problematyka ta nie była również w stopniu tego wymagającym, ustawowo określona przez Ministerstwo Oświaty.
Decydujące więc znaczenie dla rozwoju opieki nad dziećmi i młodzieżą szkolną, miała Ustawa z dnia 15 lipca 1961 roku o rozwoju oświaty i wychowania. Ustawa ta uznała działalność szkolną dotyczącą opieki nad dziećmi i młodzieżą za niezbędną, warunkującą poziom i wyniki nauczania, wychowania.
Pełna realizacja powszechnego obowiązku szkolnego w zakresie ośmioklasowej szkoły podstawowej, nakładała na Wydział Oświaty obowiązek organizowania warunków wyrównywania startu życiowego dzieci i młodzieży z różnych środowisk, stwarzania im równych szans rozwoju i nauki.
Prace nad zabezpieczeniem w/w zadań w warunkach ówczesnego powiatu poddębickiego były niezwykle utrudnione ze względu na brak jakiegokolwiek zaplecza instytucjonalnego i kadrowego.
Przez długie lata nie wszystkie dzieci w wieku szkolnym, a wymagające opieki i określenia systemu ich kształcenia, były objęte specjalistycznymi badaniami i kwalifikacją do odpowiedniego systemu kształcenia i wychowania.
Pewnym rozwiązaniem było powołanie instytucji, która miała zabezpieczać warunki dla prowadzenia selekcji dzieci według rodzaju upośledzeń i kwalifikowania do szkół specjalnych.
Instytucją tą były, przy Wydziale Oświaty, Wychowania i Kultury, powiatowe Komisje Selekcyjne i powiatowe Komisje ds. kwalifikowania dzieci do placówek opiekuńczo-wychowawczych dla dzieci moralnie zagrożonych.
Selekcja dzieci odbywała się w oparciu o wnioski szkół, kierowane do Wydziału Oświaty, Wychowania i Kultury.
Wymienione komisje powołano w powiatach dysponujących kadrą specjalistyczną (psycholodzy, pedagodzy i nauczyciele z długoletnią praktyką w szkołach specjalnych). Powiat Poddębicki, jak wyżej zaznaczono nie posiadał na swoim terenie ani szkoły specjalnej, ani też społeczno-wychowawczej poradni, prowadzonych wówczas przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. Brak wymienionego zaplecza uniemożliwiał powołanie w/w komisji.
W związku z powyższym wystąpiono do Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego z wnioskiem o objęcie swoją działalnością przez Komisję Selekcyjną w Zgierzu szkół z powiatu poddębickiego.
Badanie stanu selekcji dzieci kwalifikujących się do szkół specjalnych z terenu powiatu, wykazywały liczne niedomagania, mimo specjalistycznych szkoleń nauczycieli w tej tematyce, prowadzonych przez Wydział Wychowania.
Dokonywana analiza pracy szkół na tym odcinku wykazała: słabe rozeznanie szkół, odnośnie dzieci niezdolnych do nauki w tychże placówkach; brak prowadzenia planowej systematycznej działalności, mającej na celu wszechstronne poznanie uczniów odbiegających od normy w rozwoju umysłowym; brak konsultacji z rodzicami i lekarzami, niedoskonałości materiałów dostarczanych komisji, niezbędnych do dokonywania selekcji.
W roku 1964, Zarządzeniem Ministra Oświaty z dnia 1 sierpnia, została uregulowana sprawa organizacji poradni wychowawczo-zawodowych, które odtąd stały się placówkami oświatowo-wychowawczymi typu specjalnego i zostały włączone jako jeden z elementów systemu szkolnego.
Brak w dalszym ciągu poradni, w jej nowym ujęciu określonym statutem, nakładał na Wydział Oświaty Wychowania i Kultury Urzędu Powiatowego w Poddębicach, a bliżej – na dział Wychowania, nowe dodatkowe zadania, mające na celu, w jakimś stopniu i zakresie, wypełnienie tej luki organizacyjnej. Miedzy innymi dotyczyło to przygotowania szkół do przeprowadzenia powszechnych badań dojrzałości szkolnej (w oparciu o testy Wilgockiej – Okoń), ukierunkowanie pracy szkół odnośnie wyboru zawodu przez młodzież, prowadzenia przez szkoły obserwacji dzieci i młodzieży z problemami w nauce i trudnościami wychowawczymi.
Zagadnienia dotyczące organizacji pracy szkół w w/w problematyce starano się rozwiązywać m.in. w oparciu o współpracę z zaprzyjaźnionymi Poradniami Wychowawczo – Zawodowymi z terenu woj. łódzkiego, a głównie z Pabianicami i Łodzią.
Nawiązano również współpracę z Polskim Towarzystwem Higieny Psychicznej w Łodzi.
Istniejąca sytuacja wymagała jednak pilnego rozwiązania szeregu spraw organizacyjnych, związanych z prawidłowym funkcjonowaniem systemu opieki nad dziećmi i młodzieżą w ramach powiatu. Zastępca Inspektora Szkolnego – Maria Malewicz, podjęła intensywne prace związane ze zorganizowaniem sieci placówek, mających w założeniu rozwiązać narastające problemy w działaniach Wydziału Oświaty Wychowania i Kultury w Poddębicach, na odcinku szeroko pojętej pomocy w zakresie różnych jej form (Poradnia Wychowawczo-Zawodowa, Szkoła Specjalna dla dzieci upośledzonych w stopniu lekkim oraz Dom Dziecka). Dużą przeszkodą w prowadzeniu działań organizacyjnych był brak akceptacji ze strony powiatowych władz administracyjnych oraz dużych problemów natury finansowej.
Intensywne prace dotyczące tych spraw, podjęto w końcu 1972r. Dotyczyły one głównie zbierania materiałów uzasadniających organizację w/w placówek. Nawiązano kontakty z analogicznymi placówkami na terenie woj. łódzkiego i miasta Częstochowy, w celu miedzy innymi, skorzystania z dorobku organizacyjnego i merytorycznego.
Przygotowano plan kierowania na studia przyszłej kadry specjalistycznej, w oparciu o współpracę w tym względzie z Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego.
Zorganizowanie Poradni w 1974 roku poprzedzono wizytami w poradniach woj. łódzkiego, systematycznym uczestnictwem Zastępcy Inspektora Szkolnego w konferencjach organizowanych przez Kuratorium Oświaty dla dyrektorów i pracowników poradni z terenu województwa.
W oparciu o te doświadczenia opracowano projekt organizacyjny Poradni oraz jej budżet, który na początku korzystał głównie z rezerwy budżetowej powiatu.
Brak pieniędzy nie pozwolił na umieszczenie placówki w samodzielnym budynku, co zamierzano pierwotnie. W związku z czym zaistniała konieczność jej zlokalizowania w budynku Internatu Liceum Ogólnokształcącego w Poddębicach.
Korzystając z kontaktów wynikających ze współpracy Wydziału Oświaty Wychowania i Kultury w Poddębicach z poradniami z terenu woj. łódzkiego, zatrudniono wstępnie na niepełnych etatach skromną ilościowo kadrę specjalistyczną w osobach: mgr Aleksandry Jesionowskiej – pedagoga i mgr Ireny Szałkowskiej – psychologa.
Na dyrektora Poradni powołano mgr Otylię Danutę Burską, do zadań której, z chwilą powołania, należała dalsza praca organizacyjna, wynikająca ze statutu poradni oraz wyposażenie w sprzęt oraz między innymi, niezbędne narzędzia diagnostyczne.
W w/w pracach Dyrektor Poradni w znacznej mierze korzystała z doświadczeń organizacyjnych mgr Aleksandry Jesionowskiej.